Ωδή για τη διπλή αγκαλιά που πάνω της ταξιδεύουνε τα τραίνα,…
Κι αν περίμενα είκοσι χρόνια να τη δω; Να την ακούσω; Να μάθω πόσο όμορφα σκορπούσε την ψυχή της Κόντρα σε τύπους Πόσο όμορφα ζούσε Να αγγίξω μ’ ένα δάκρυ, έστω μια φορά, ένα δρόμο που δεν πήραμε,…
Κι έλεγα οπωσδήποτε την επόμενη φορά,…
Και δε θα υπάρξει επόμενη φορά! Χτες ήταν η τελευταία
Έχασα φίλε. Αύριο δεν υπάρχει.
Μια χάρη μόνο Βάλε όποτε μπορείς ν’ ακούγεται το «δάκρυ» Τώρα και για την Χαρούλα
.......
ΑπάντησηΔιαγραφήΜάχες των 'θέλω' με τα 'πρέπει'...???
Δεν υπάρχει αύριο...
Ωδή για τη διπλή αγκαλιά που πάνω της ταξιδεύουνε τα τραίνα,…
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι αν περίμενα είκοσι χρόνια να τη δω;
Να την ακούσω;
Να μάθω πόσο όμορφα σκορπούσε την ψυχή της
Κόντρα σε τύπους
Πόσο όμορφα ζούσε
Να αγγίξω μ’ ένα δάκρυ, έστω μια φορά,
ένα δρόμο που δεν πήραμε,…
Κι έλεγα οπωσδήποτε την επόμενη φορά,…
Και δε θα υπάρξει επόμενη φορά!
Χτες ήταν η τελευταία
Έχασα φίλε.
Αύριο δεν υπάρχει.
Μια χάρη μόνο
Βάλε όποτε μπορείς ν’ ακούγεται το «δάκρυ»
Τώρα και για την Χαρούλα
Βασίλη
ΑπάντησηΔιαγραφή............
'' Να αγγίξω μ’ ένα δάκρυ, έστω μια φορά,
ένα δρόμο που δεν πήραμε,… ''
όλοι οι δρόμοι...
με χαμόγελα, όνειρα και ένα άγγιγμα να περπατιούνται...
όταν υπάρχει έστω η επιθυμία...
μήπως και δεν υπάρξει αύριο...
μήπως και προλάβουμε να μην μετανιώσουμε για αυτό που τελικά δεν κάναμε...
μήπως και καταφέρουμε να ζούμε χωρίς την 'ανάγκη' να ξημερώσει...
γεμάτοι...
'χορτασμένοι...'
έτοιμοι για οτιδήποτε οποιαδήποτε στιγμή...
Δεν υπάρχει αύριο...
Το είπες και εσύ εκείνο το πρωί...
* Μήπως το 'δάκρυ' να ακούγεται στην ανάρτηση της Χαρούλας... στην σειρά με τα αγαπημένα κομμάτια των Pink Floyd...
Εσύ ξέρεις καλύτερα...
Σε ευχαριστώ
και πάντα 'κοντά'
Ο άνεμος. Ο άνεμος, που μόνο παρασύρει. Και φουντώνει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια χαρά σε βλέπω:)
Aura
ΑπάντησηΔιαγραφήείμαστε του ανέμου...
αφήστε μας ατίθασους...
Φιλιά πολλά